Een kind van gescheiden ouders

Een kind van gescheiden ouders - Niet meer onder de paraplu
Toen ik vijftien jaar oud was gingen mijn ouders na twintig jaar huwelijk uit elkaar. Ik was erg boos op mijn moeder en gaf haar de schuld; natuurlijk was ik als kleine meid altijd al "pappa's meid" geweest. Wij waren met vier kinderen en ik was de oudste. Een heleboel verantwoordelijkheid kwam op mijn schouders terecht toen mijn ouders problemen begonnen te krijgen. Mijn moeder draaide eigenlijk gewoon de knop om en liep weg van al haar taken, zodat ik daar nu de verantwoordelijkheid voor had.

Ik moest na school voor de jongere kinderen zorgen, de was doen en het eten klaarmaken. Het gevolg was natuurlijk dat mijn rapportcijfers achteruit gingen en ik te snel volwassen moest worden, wat mij later vaak verteld werd. Dit vergrootte alleen maar de bitterheid die ik naar mijn moeder toe voelde. Ik kon niet genieten van mijn middelbare schooljaren of een normale tiener zijn net als mijn vrienden.

Een kind van gescheiden ouders - Zware regenval
Toen de echtscheiding was afgerond, nam mijn moeder de twee jongste kinderen met zich mee en verhuisde naar de andere kant van het land. Wij bleven met zijn tweetjes bij pa. Ik dacht: "Oké, ik heb al dat werk al zo lang gedaan, we redden het wel zonder haar."

Maar dat was alleen maar wat aan het oppervlak zichtbaar was. Aan de binnenkant namen de gevoelens van afwijzing en bitterheid toe. Nu ik geestelijk volwassen word en een groeiende relatie met God heb, zie ik hoeveel fouten, die ik als tiener en als jonge volwassene maakte, het gevolg waren van hun scheiding. Natuurlijk maakte ik zelf in mijn onvolwassenheid een heleboel slechte keuzes, maar toen mijn familie verbrokkelde, verloor ik ook mijn bescherming, mijn goede raad en mijn beschutting tegen verleidingen.

Ik zie de "gezinseenheid" nu als twee ouders en hun kinderen onder een soort paraplu. Ouders hebben een rol te vervullen, maar wanneer zij uit elkaar gaan ontbreekt de helft van hun voltijdse zorg in de levens van hun kinderen. De paraplu was kapot en ik werd door en door nat. Ik werd niet meer beschut zoals dat voorheen het geval was. Natuurlijk werkte mijn vader overuren omdat hij nu voor twee huishoudens moest zorgen. Omdat mijn moeder nu in een andere staat woonde, was zij voor mij niets meer dan een sporadisch telefoontje. Dus in zekere zin had ik beide ouders verloren.

Omdat ik op zoek was naar genegenheid, werd ik seksueel losbandig. Ik gaf weinig meer om school, begon te drinken en wilde alleen maar op mijn eigen gaan wonen. Ik trouwde toen ik pas 18 jaar oud was, had een kind toen ik 21 was en scheidde toen ik 24 was. Dit was zeker niet het leven waarvan ik gedroomd had of het leven dat ik gepland had. Met het verstrijken van de jaren maakte ik nog meer fouten, maar uiteindelijk keerde ik terug naar de enige zekerheid die mij nooit in de steek zou laten: de vergeving en de liefde van Jezus Christus.

De scheiding van mijn ouders heeft littekens achtergelaten die nooit zullen verdwijnen. Mijn vader en moeder werden zich later bewust van de gevolgen van hun beslissingen voor hun kinderen en zij hebben allebei hun spijt betuigd. Echtscheiding is tegenwoordig heel normaal en uitspraken als "in goede en slechte tijden" worden ouderwets genoemd.

Een kind van gescheiden ouders - Samen onder de paraplu
Begrijp me niet verkeerd: ik geef mijn ouders niet de schuld van al mijn slechte keuzes. Maar ik vraag me wel af hoe anders mijn leven er nu zou uitzien als wij als gezinseenheid bij elkaar waren gebleven. Ik vraag me af wat er gebeurd zou zijn als mijn ouders mij onder hun paraplu hadden gehouden.

Wat ik graag wil uitdragen naar alle mensen die dit lezen, is het volgende: als jij in je huwelijk met problemen te kampen hebt, denk dan goed na over de verantwoordelijkheid die jij op je hebt genomen in deze verbintenis. Denk na over de levenslange gevolgen voor jezelf en je kinderen. Bijna alle huwelijksproblemen kunnen opgelost worden als jij ernaar streeft om dat daadwerkelijk te proberen. Wend je tot God en laat Hem jouw relatie genezen, omdat Hij dat kan en wil. Er zal hard werk voor nodig zijn, maar als jij enige liefde voor je huwelijkspartner en je kinderen hebt, dan zal het de moeite waard zijn.

"Ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden." (Matteüs 19:6)

Huwelijksproblemen - Leer meer!